تعریف بازتوانی
ﻓﺮﺁﯾﻨﺪﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻪﻓﺮﺩ ﺗﻮﺍﻧﺨﻮﺍﻩ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﺧﻮﺩ ﭘﺲ ﺍﺯ ﯾﮏ ﻭﺍﻗﻌﻪ، ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﯾﺎ ﺁﺳﯿﺐ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻣﺤﺪﻭﺩﯾﺖ ﻋﻤﻠﮑﺮﺩﯼ ﻭﯼ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻣﺠﺪﺩﺍً ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ.
توانبخشی
توانبخشی به معنای بازتوانی و بازگرداندن توانایی‌های یک فرد به حالت حداکثر استقلال اطلاق می‌گردد. در توانبخشی بر خلاف پزشکی هیچگونه دارویی تجویز نمی‌شود و روند بازیافتن تواناییها تدریجی است.
شاخه های توانبخشی
- ارتوپدی فنی
- بینایی سنجی
- شنوایی‌شناسی
- طب فیزیکی و توانبخشی
- فیزیوتراپی
- کاردرمانی
- گفتاردرمانی
- مددکاری اجتماعی
- مدیریت توانبخشی